Een artikel door Alexis de Goriainoff, mede-oprichter en CEO van Sewan Groupe
Enkele weken geleden waarschuwde Arcep, de Franse telecomregulator, opnieuw, en terecht, voor de trage invoering van het IPv6-protocol in Frankrijk. Terwijl wij ons nu al bijna 24 jaar doof houden, worden de gevolgen zwaarder en ernstiger, in de eerste plaats voor de exploitanten, maar ook voor de gebruikers.
Laten we, om een duidelijker beeld te krijgen, eens teruggaan naar de afgelopen twee decennia met een IPv4-protocol dat al op de plank ligt. Als registratie voor apparaten die op het internet zijn aangesloten (computer, tablet, telefoon, enz.), is elk IP-adres een unieke nummerreeks. Hoewel miljarden combinaties mogelijk zijn, begon het IPv4-protocol in de jaren 2000 al tekenen van uitputting te vertonen. En terecht: als we de explosieve democratisering van het internet combineren met de exponentiële vermenigvuldiging van individuele apparatuur, dan is de conclusie duidelijk: de reserve aan IP-adressen zal spoedig uitgeput zijn! Met dit in het achterhoofd hebben onderzoekers het IPv6-protocol bedacht als vervanging. Ja, maar. Er is een maar: ondanks alle beste bedoelingen van de wereld hebben zij zich niet tevreden gesteld met een uitbreiding van de cijfers, maar hebben zij verschillende functionaliteiten aan dit systeem toegevoegd. Veel van deze functies waren destijds relevant, maar zijn nu verouderd en maken het voor hardware en andere websites erg moeilijk om over te schakelen op het levensreddende IPv6.
Hier zijn we dan, 24 jaar na de lancering van IPv6-adressen, waarvan de wereldwijde invoering bijzonder traag blijft verlopen. Wat kunnen we hieruit leren? Een eerste gevolg voor onze burgers, niet erg tastbaar maar niettemin essentieel: een kolossale rem op telecominnovatie. De uitputting van de IP-voorraad heeft in feite geleid tot het ontstaan van een "grijze" markt, een handelsplaats voor "tweedehands" IP-adressen. Volgens Arcep kopen en verkopen exploitanten partijen IP-adressen tegen prijzen die kunnen oplopen tot 60 dollar per eenheid! Wetende dat de adressen aanvankelijk gratis werden verspreid, betekent dit dat een nieuwe speler in de sector, hoe innovatief ook, gedwongen zal worden enorme bedragen te investeren om zijn klanten IP-adressen te kunnen verstrekken... Deze gedwongen investeringen blokkeren en beletten de speler zich te ontplooien en uiteindelijk zijn markt te betwisten, die nog steeds wordt gepredestineerd door de grote historische spelers. Erger nog, er ontstaat een mechanisme van riskante speculatie op deze IPv4's, die zeldzame handelswaar zijn geworden. Deze situatie is des te onevenwichtiger omdat, wanneer IPv6 uiteindelijk de overhand krijgt, deze IPv4-adressen niets meer waard zullen zijn.
Een ander gevolg, dat zichtbaarder is voor de gebruikers, is de noodzaak IP-adressen te delen. Met andere woorden, het tekort aan adressen heeft de exploitanten er ook toe gebracht het delen van een enkel adres tussen verschillende internetgebruikers af te dwingen, zonder dat zij zich daarvan bewust zijn natuurlijk. Het resultaat kan meer dan problematisch zijn, gaande van eenvoudige bugs voor bepaalde toepassingen tot echte juridische imbroglio's wanneer een adres heeft gewezen op een laakbaar gebruik van online-inhoud.
Hoe zit het dan met de noodzakelijke (re)constructie van het web van morgen? Als die er al zijn, is het zeker dat zij meer te danken zijn aan de goodwill van de webacteurs dan aan een stimulerings- of alarmmechanisme. Daarom wilde ik een beroep doen op de verantwoordelijkheid van hen die vandaag dingen kunnen veranderen.
In de eerste plaats wil men de operatoren vermelden. Het spreekt vanzelf dat zij hun gebruikers IPv6 moeten aanbieden, maar zij zijn ook verplicht IPv4 toe te voegen, anders zou driekwart van het internet voor hen ontoegankelijk zijn. Daar ligt het probleem en daar blijft de slang in zijn eigen staart bijten.
Morgen moeten de inspanningen worden geconcentreerd op uitgevers van webinhoud om hun sites toegankelijk te maken in IPv6. Een manoeuvre die de CIO's zeker een paar dagen zal mobiliseren, maar die uiteindelijk zal bijdragen tot het collectief oplossen van een onzin die al bijna 25 jaar aan de gang is...
Tenslotte zou ook de toonaangevende zoekmachine een rol kunnen spelen! Naar het voorbeeld van de sancties die zij kon opleggen toen het "https"-protocol destijds werd veralgemeend (downgrading in de resultatenpagina), heeft de reus de kaarten in handen om het tempo op te voeren. Wat is de rente voor de reus, zult u vragen? Niet onmiddellijk, noch persoonlijk. Het internet is opgebouwd door collectieve ideeën die gericht zijn op het algemeen welzijn, door onafhankelijke regelgevers en onderzoekers, en door een voortdurend streven naar innovatie; wij kunnen wat dit betreft alleen rekenen op de belangeloze en visionaire beschouwing van de webactoren van morgen.