21/06/2022

Ecologische impact door telecommunicatie: wat als we (eindelijk) ons perspectief zouden bijstellen?

 

Een artikel door Alexis de Goriainoff, medeoprichter en CEO van Sewan

 

In een recente studie van het Franse agentschap voor ecologische overgang (ADEME) en de Franse regelgevende instantie voor elektronische communicatie (ARCEP) wordt het aandeel van de CO2-uitstoot dat verband houdt met digitale technologie in Frankrijk, geraamd op 2,5%. Dit cijfer komt overeen met het jaarlijkse koolstofeffect van 12 miljoen personenauto's, hetgeen de komende jaren naar verwachting nog zal toenemen, rekening houdend met het toenemende telecommunicatiegebruik. Om deze vervuiling tegen te gaan, zijn de meest voor de hand liggende aanbevelingen vooral gericht op het aanleren van digitale eco-gedragingen. Maar zijn deze veranderingen in individueel gedrag werkelijk DE oplossing om de wereld tot grotere nuchterheid te brengen?

 

Een ecologie van kleine gebaren...

Als de ecologische noodtoestand een realiteit is, lijkt het experiment met online diensten in de afgelopen jaren niet de grote schuldige aan te wijzen. Als we weten dat 55 tot 95% van het e-mailverkeer afkomstig is van spam*, is er geen reden om de schuld van de milieueffecten veroorzaakt door digitale technologie uitsluitend bij de internetgebruikers te leggen, of het nu gaat om individuen of werknemers.
Een e-mail stoot gemiddeld 4 gram CO2** uit, evenveel als 7 minuten mondelinge discussie tussen twee personen, en dit enkel als hij minstens één bijlage bevat en wordt gehost op buitenlandse servers, aangedreven door fossiele brandstoffen zoals steenkool. Burgers aanmoedigen om minder of minder lange e-mails te sturen is dus een volkomen zinloze maatregel, en zelfs contraproductief te noemen: e-mail is een duurzamer schriftelijk communicatiemiddel dan de post! Waarom zouden we bepaalde technologische ontwikkelingen, zoals elektronische handtekeningen of de cloud, de schuld geven van het feit dat zij CO2 uitstoten?
Om echt over het milieueffect van technologieën te spreken, is het essentieel om ook rekening te houden met de CO2-besparingen die door het gebruik ervan worden gegenereerd. Laten we inderdaad niet vergeten toe te geven dat we onze levensstandaard en ons comfort niet willen verlagen, en stel dat we enkel beschikken over de technologieën die in de jaren 80 bestonden: wat zou ons niveau van CO2-uitstoot dan zijn? Alleen al door onze e-mails te vervangen door papieren post - met inbegrip van de fabricage van papier en inkt, het vervoer en de distributie - zou het koolstofverbruik al verveelvoudigd zijn.
Ten slotte zijn de studies waarin het effect van de digitale technologie wordt veroordeeld, hoofdzakelijk gebaseerd op een gemiddeld mondiaal niveau van elektriciteitsproductie. Diezelfde elektriciteit wordt voor het grootste deel geproduceerd uit koolwaterstoffen. Zou het, in plaats van consumenten aan te moedigen kortere e-mails te sturen, niet doeltreffender zijn de belangrijkste spelers op het gebied van onlinediensten, zoals de GAFAM's, aan te moedigen hun diensten te hosten in landen, zoals Frankrijk, waar de elektriciteitsproductie grotendeels koolstofvrij gebeurt?

 

... ondermijnd door de ecologische voetafdruk van crypto-activa

Zou de echte ecologische aardvershuiving veroorzaakt door de digitale technologie de kern kunnen vormen van één van de heetste hangijzers van het moment, namelijk de cryptocurrency-industrie? Het delven van cryptocurrency's is zeer energie-intensief, omdat daarbij 24 uur per dag het maximumvermogen van de processoren en de volledige capaciteit van het netwerk worden gebruikt. Bovendien is door dit intensieve gebruik de slijtagesnelheid van de apparatuur veel hoger, wat leidt tot een overschot aan afval dewelke moeilijk te recycleren is.
Hier staat tegenover dat de vervuiling die door de productie van cryptocurrencies wordt veroorzaakt, niet wordt gecompenseerd door een daling in andere sectoren. Cryptocurrencies zijn speculatieve spelletjes die amper toepassing in het echte leven vinden.
Al onze activiteiten, ook digitale, zijn bronnen van vervuiling. In een tijd waarin het digitale gebruik sterk toeneemt en er veel discussie is over de toename van de ecologische voetafdruk, is de intrinsieke vraag of deze emissies gerechtvaardigd zijn in vergelijking met de voordelen die een bepaalde technologie oplevert. Hoewel economen de enige echte recensenten zouden moeten zijn van het potentieel van bitcoin en andere cryptocurrencies als duurzame alternatieven voor het traditionele financiële systeem, is het hoog tijd om verder te gaan dan de hype en ons vragen te stellen bij het werkelijke maatschappelijke nut van deze uiterst speculatieve crypto-activa, in verhouding tot hun energie- en milieukosten!

 

 

* Signaal Spam

** Carbon Literacy Project